In Kerk & Leven van deze week staat een bezield artikel over asielzoekers : "Ze bellen nooit terug". Dit blijkbaar door Welzijnszorg geïnspireerd artikel zou bij mij veel overtuigender overkomen indien ik niet de indruk had dat profiel en geschiedenis van de als voorbeeld gekozen asielzoekster nogal onsamenhangend leken en schijnbaar tegenstrijdige gegevens bevatten. En ik denk niet dat dit enkel aan mijn contraire instelling te wijden is.
Een pijnlijk, maar in mijn ogen niet volledig geloofwaardig verhaal. En ik blijf erbij dat wij ons moeten beperken tot de opname van mensen die in hun land gevaar lopen voor lijf en leden. Wij kunnen niet alle werkwilligen en/of gelukzoekers uit zuid en oost opnemen. Wij kunnen zelfs onze eigen problemen nog niet oplossen.
No comments:
Post a Comment