Vandaag een halve eeuw geleden, op 22 mei 1967, brandde de Inno in de Brusselse Nieuwsstraat uit ; de brand ontstond kort na de middag. Ik was een ooggetuige.
Vanuit mijn werkkamer in de Zuidstraat zag ik enkele honderden meter ten noorden van mijn positie dikke zwarte rookwolken opstijgen . Ik wist niet wat er brandde. Ik verwittigde een paar collega's die niet hetzelfde uitzicht hadden op het noorden van de stad
Met enkelen liepen wij liepen we naar de brand toe. Onderweg hoorden wij dat de Inno in brand stond. Zelfs op een redelijke afstand was dat een onvoorstelbaar apocaliptisch spektakel ; een laaiende hel van vuur, paniek en radeloosheid waarin een onvoorstelbaar aantal mensen het leven lieten of gewond raakten.
Het is een ramp die ik nooit zal vergeten, te meer omdat ik voor mijn legerdienst enkele weken stage gelopen had in de onoverzichtelijke doolhof van gebouwen die de hoofdzetel van de Inno vormden. Wanneer men vandaag probeert de omstandigheden waarin de ramp ontstond te begrijpen lijkt het wel alsof die ramp vroeg of laat had moeten gebeuren.
Maar eens te meer was er een ramp nodig vooraleer broodnodige maatregelen genomen werden - en dat duurde nog eens tot vijf jaar na de ramp !
Lees :
http://www.standaard.be/cnt/dmf20170501_02861219 en https://nl.wikipedia.org/wiki/Brand_in_de_Innovation.
1 comment:
Enkele maanden eerder, in datzelfde jaar, gebeurde er iets dat mijn leven ingrijpend zou veranderen. Maar het heeft meer dan dertig jaar geduurd eer ik dat begrepen heb.
Post a Comment