Davos

Een fortuinen  kostend mediacircus. Schaamteloos en nutteloos.

Lees de onovertroffen Joris Luyendijk : http://www.standaard.be/cnt/dmf20180126_03324016.

" ... de economie is de afgelopen twee decennia met volle kracht verder geglobaliseerd. Maar de democratie niet. Er is in de verste verte geen ­wereldregering of een geloofwaardige internationale gemeenschap die op mondiale schaal kan spreken en handelen namens de wereldbevolking. In dat vacuüm zijn miljardairs en multinationals in veel opzichten nu sterker gegroeid dan staten. Zie hoe ze staten tegen elkaar uitspelen op zoek naar het laagste – zeg maar homeopathische – belastingtarief. Hoe bedrijven landen chanteren over milieunormen en sociale rechten. En zie hoe het profiel van die miljardairs en multinationals navenant is gegroeid."

"Een diep gevoel van onmacht, dat ­voelde ik bij de verslaggeving over Davos dit jaar. Hoe kun je als samenleving bedrijven ter verantwoording roepen die enerzijds keihard lobbyen om de rechten van werknemers te slopen en de belastingen te ontwijken, en die anderzijds in Davos vrome woorden komen spreken over een ‘gedeelde toekomst’ en wat breed uitgemeten fooien uitdelen aan de soort goede doelen die nu even in de mode zijn? Daarvoor heb je een oppositie nodig die degelijke kwesties agendeert en met moties, demonstraties, publiek onderbouwde alternatieven en andere publieke interventies de publieke opinie mobiliseert. Waar was de oppositie in Davos en veel belangrijker nog: welke instrumenten heeft zo’n oppositie om debat, synthese en daarna maatregelen af te dwingen?

Veel van de grootste problemen van onze tijd zijn mondiaal van aard en vergen een mondiale politieke oplossing. De wetten rond eigenaarschap en aansprakelijkheid die grote bedrijven nu in staat stellen – en door de concurrentie zelfs bijna dwingen – om de mensheid uit te buiten en de aarde kaal te vreten, zijn het product van een politiek proces. We kunnen ook andere wetten aannemen, en dan krijg je ander gedrag."