Zin

Het is vandaag mijn beste dag niet.

Eerst een schandalige bekentenis voor een (ingeweken) Gentenaar : onder zachte familiale druk bezocht ik vandaag voor het eerst in mijn leven het Huis van Alijn. Het bezoek bracht een vloedgolf aan aangename herinneringen teweeg.

Maar tijdens een pauze in het cafeetje  vroeg mijn jongste nichtje me totaal onverwacht wat de zin van mijn leven is. Ik had daar niet onmiddellijk van terug, maar zit er sindsdien wel op te kauwen.

Wat ik wel weet is dat - in mijn geval - het meest voor de hand liggende antwoord niet direct geloofwaardig zou overkomen.

Mmmm ... nog maar even verder kauwen !