Portret

Ik viel gisteren toevallig op het portret van de leider, geschilderd door een genaamde Jambers. Ik geef toe dat ik ben blijven kijken. Normaal is een glimps van het aangezicht van de leider of van een zijner trawanten al voldoende om mij te doen wegzappen. Dat is een bijna automatische reactie.

En wat houd ik er van over ? De leider is een intelligent man, maar dat wisten we al. Hij is ook een panikeur, het geen zeer ongezond is voor iemand in zijn positie. Hij is een daarenboven een ronduit gevaarlijk man die zich door zijn gevoelens laat verraden : hij voelt zich blijkbaar nog het best wanneer hij kan baden in de nostalgie van wat soms de Vlaamse beweging genoemd wordt. Alhoewel ... heb ik hem zijn kiezers geen schorriemorrie of zo iets horen noemen ?

Van respect voor de democratie gesproken ...