Het probleem met Flaanderen is dat een snel groeiend deel van de bevolking dat vijf - zes jaar terug geen mening had nu, op een paar jaar tijd, (soms rabiaat) Flaamsgezind geworden is. Ik zie er dagelijks voorbeelden van rondom mij.
Ik bedoel, die mensen hebben nog altijd geen opinie, ze weten nog altijd niet waarover ze praten, maar het doet hen blijkbaar deugd om hun karretje aan de locomotief van de onvrede te hangen. Dat die onvrede magistraal wordt uitgebuit door een paar revanchistische partijen, die hen steeds verder van een oplossing voeren kan hen blijkbaar niet schelen : hara kiri is in. Ze zien wél dat de prutsers die we politici noemen het land naar de afgrond voeren en ze willen daar op reageren, maar ze geloven domweg in de totaal misleidende sprookjes van "ander en beter".
Ik denk niet dat er ooit in de geschiedenis van deze streek een zo snelle en enorme "bekeringsgolf" over de bevolking gespoeld is - nee, zelfs niet in de godsdienstoorlogen.
Onze Flaamse foormannen (eh ... voormannen) en leiders zullen alle problemen nu eens gaan oplossen zie, maar het ontwaken van de bekeerlingingen zal een van de pijnlijkste en duurste ervaringen van hun leven worden ; en wanneer hun geldbeurs half leeg geroofd is, dan zal het echt te laat zijn om nog van mening te veranderen.
In mijn donkerste uren zou ik mijn bekeerde landgenoten bijna gaan toewensen dat ze inderdaad zouden krijgen wat ze zo vurig en totaal onverstandig gewenst hebben.
1 comment:
Met mijn welgemeende excuses aan de Flaamse foormannen.
Post a Comment