Duivenstront

Tien minuten, zolang duurt het om de verfstrepen naast een schilderij van Michaël Borremans te restaureren. Maar geen enkele restaurateur waagt zich eraan. “Het probleem is: de kunstenaar leeft nog. We kunnen hem kwetsen in zijn ziel.”

Een paar simpele, nonchalante verfstrepen zijn het. Ze stonden naast het schilderij De Maagd van Michaël Borremans, dat een muur aan de Gentse stadshal siert. Folietje van de meester. Door zijn penseel uit te wrijven, toonde Borremans dat het werk rechtstreeks op beton was geschilderd. En kreeg De Maagd een geniale knipoog.

Tot deze winter een duif op het kunstwerk kakte. Een stadsarbeider verwijderde de drek en veegde in al zijn ijver ook de strepen weg. Borremans was in alle staten: hij eiste een restauratie. Maar nu blijkt dat de strepen nooit zullen terugkomen. Want de restauratrice – die liever anoniem blijft – ziet het niet zitten: “Technisch kan het”, zegt ze. “Maar ik kan nooit de spontaniteit evenaren. De penseeltoetsen zijn dan niet meer van de hand van de meester.” Borremans legt zich daarbij neer.

Lees : http://www.standaard.be/plus/20160413/avond?page=16.

Super belachelijk ! Ik ben er niet goed van ! Persoonlijk had ik nooit het verschil gezien tussen een paar geniale strepen van de schilder en een lik duivenstront.