Op 7 september 1932 overleed te Okegem mijn overgrootvader Hermilianus Neukermans die daar ook geboren werd op 3 october 1855 als zoon van Amandus (Okegem 1824 - 1857) en Catharina Asselman (Okegem 1823 - 1892).
Mijn overgrootvader die een klompenmaker, of liever kloefkapper, en een keuterboertje was en ook suisse in de kerk geweest is heeft dus zijn vader nooit gekend. Zijn moeder stond er als jonge weduwe alleen voor om hun vijf kinderen ( waarvan er een - Clara Cecilia - geen jaar oud werd), op te voeden. De jongste zoon, Ferdinandus (Okegem 1858 - 1939), werd zelfs een zestal maanden na het overlijden van zijn vader Amandus geboren.
Van mijn moeder heb ik nog enige herinneringen aan Hermilianus (Miel) meegekregen, onder meer over zijn met rozen begroeid werkhuisje in het midden van de tuin en de klompen die hij speciaal voor haar versierde. Ze had blijkbaar zeer goede herinneringen aan haar grootvader.
Hermilianus huwde met Clementina (Manse) Broeckaert (Okegem 1858 - 1939) ; zijn broer Ferdinandus woonde naast hem op de Rattenberg en was gehuwd met een zuster van Clementina, tante Adèle (Odila Maria) (Okegem 1862 - 1945). Hun vader Karel Berardus Broeckaert was een spoorwegarbeider uit Wetteren die in Okegem huwde met Joanna Catharina Van de Perre (Okegem 1838 - 1914). Petjen Broeckaert werd op enkele dagen na 96 jaar oud (Wetteren 1832 - Okegem 1928). Petjen en zijn vrouw hadden 12 kinderen.
Hermilianus en Manse hadden 10 kinderen, waaronder mijn grootvader Joannes Franciscus (Okegem 1886 - Aalst 1961). Ze hadden een kleine veertig kleinkinderen.
Bij mijn beste weten wonen er nu in Okegem nog twee Neukermansen die van Miel en Manse afstammen. Maar met hen zal die tak van de Neukermansen waarschijnlijk uit Okegem verdwijnen.
Het "stamhuis" dat mijn grootvader kocht, en waar ik zo veel gelukkige vakanties heb doorgebracht, is ook al een paar decennia lang verdwenen.
No comments:
Post a Comment