Klanten

De manier waarop banken hun klanten behandelen begint stilaan de spuigaten uit te lopen : het is nog erger dan de post 30 - 40 jaar geleden.

De bedienden worden volledig afgezonderd van die vervelende, gevaarlijke en waarschijnlijk besmettelijke klanten en alle bewerkingen die niet door de automaat kunnen  gebeuren worden zo ingewikkeld mogelijk gemaakt.

Vandaag mocht ik 30 minuten antichambreren voor ik mijn bloedeigen centen kreeg in een agentschap waar - naar de bediende mij vertelde - maar één kassa of kassier meer is en waar een dertigtal bedienden zeer druk doende zijn met van alles behalve de belangen van hun enige bestaansreden : de klant.

De klant is inderdaad een bijzonder vervelende bijkomstigheid geworden. Het spijtige is dat wij (voorlopig ?) van de banken geen vervelende bijkomstigheid kunnen maken. Wij worden door onze overheden verplicht voor de kleinste onnozelheid naar de bank te lopen waar we steeds opnieuw met onze kop op een glazen of betonnen muur stoten.

En het ergste is dat de meeste van die grootbanken alleen nog bestaan omdat hun, soms op het criminele af, stommiteiten met ons zuur verdiende belastinggeld vrijgekocht werden. Wat een arrogantie !!

Indien ik in de banken kon reorganiseren, zou ik beginnen met alle bestuurders en directieleden te verplichten  om als anonieme klanten elke week in een van hun eigen agentschappen de klantgerichte weldaden aan hun klanten te ondergaan. En om de totaal misleidende publiciteit van die banken uitzonderlijk zwaar te belasten.

Overigens zou ik verbieden dat gepensioneerde politici na hun actieve politieke loopbaan nog op directie- of bestuursniveau voor een bank of financiële  instelling zouden kunnen gaan werken. Indien onze politici wisten dat deze niet oninteressante bijverdienste onmogelijk wordt zouden ze misschien een beetje meer begrip opbrengen voor de klanten en wat minder voor de winstgeile banken.

Overdrijf ik ? Si peu, si peu !