Pied à terre

Ik ben druk doende een pied à terre te zoeken in een schilderachtig dorp een paar boogscheuten over de taalgrens, maar ver genoeg om de steeds onrustwekkender achtergrondgeluiden uit Vlaanderen niet meer te horen. Ik voel me hier, in deze kleinzielige parochie die het vlaamstalige deel van België geworden is, steeds minder thuis.

De politiek correcte dogmas hebben een klimaat geschapen dat nog veel drukkender is dan de verstikkende deken regels die de roomsen indertijd over dit land gespreid hadden.

Indien mijn Vlaamse medeburgers dan in mei 2014 toch kiezen voor de koers naar de afgrond heb ik maar een uurtje nodig om naar mijn nieuwe stek te verhuizen.

Ik wil de laatste jaren van mijn leven vrij en onbelemmerd kunnen ademen.

4 comments:

Anonymous said...

in Elleselles en Frasnes... vind ik het mooi om te wonen en naar 't schijnt betaalbaar...

Pablo Carpintero said...

Goed geprobeerd ...

Anonymous said...

Durbuy , Buttenbach ook...

kunnen maar proberen hé...

Pablo Carpintero said...

Bütgenbach is bijna Duitsland !