Familiekunde

Er zijn blijkbaar steeds meer mensen die hun stamboom willen opmaken. En hoe meer mensen in de burgerlijk stand of de parochieregisters duiken, hoe meer fouten er gemaakt worden.

Op de universiteit zei men vroeger over bepaalde thesissen : vijf boeken en een schaar en het zesde boek is klaar. Vervang boek door stamboom en ... de miserie begint.

Vele fouten worden gewoon afgeschreven en overgenomen, en in de eigen opzoekingen worden dan nog weer eens fouten gemaakt.

Ik heb zojuist een indrukwekkende gezinsreconstructie gekocht en er enkele voorouders in opgesnord : in het ouderlijk gezin van mijn overgrootmoeder ontbreekt  zij omdat ze elders geboren is ; ook haar huwelijk, dat wel in het bestudeerde dorp ingezegend werd, is niet volledig correct weergegeven.

En in een ander gezin is de vader twee maal getrouwd, met twee zussen en dat nog wel op dezelfde dag van hetzelfde jaar. De zussen sterven ook met maar een jaar verschil. De ene had drie kinderen, waaronder een van mijn voormoeders, de tweede had er blijkbaar geen.

Het lijkt me bijzonder onwaarschijnlijk  dat ik puur toevallig de enige (twee) fouten in dat werk gevonden zou hebben.

Conclusie : zelfs wanneer de auteur een vlekkeloze reputatie heeft moet de genealoog die de gegevens overneemt en gebruikt toch altijd opnieuw de primaire gegevens zelf nazien. En omdat dat zo goed als onmogelijk is zweven er zeer waarschijnlijk tien- zo niet honderdduizenden imperfecte stambomen door de lucht...

Genealogie : een gevaarlijke bezigheid vol wolfijzers en schietgeweren.