"We moeten niet naief zijn. Net als na de ramp in Le Bois du Cazier bij ons zal ook na Dhaka niet elke fabrikant overtuigd zijn van de nood aan 'schone kleren'. En toch kan de ramp in Dhaka een kantelpunt zijn. Het is hopelijk een moment waarop textielarbeiders in Azië het einde van hun slavenbestaan tegemoet kunnen kijken. Een moment waarop de multinationale ketens zich niet langer achter de gewetenloze rug van hun onderaannemers kunnen verbergen. Omdat het een moment is waarop ook wijzelf ons bewust geworden zijn van de ware prijs van dat ene hemdje dat we echt niet kunnen laten liggen."
Lees : http://www.demorgen.be/dm/nl/2462/Standpunt/article/detail/1632284/2013/05/14/De-ware-prijs-van-dat-ene-hemdje.dhtml.
We moeten inderdaad niet naïef zijn ; zulke verschrikkelijke misstanden als in het textiel in Bangla Desh zijn "monnaie courante" in andere sectoren en in andere landen. Zij vormen een van de pijnlijkste "hoogtepunten" van de vrije markt en de globalisering. De mens wordt totaal ondergeschikt gemaakt aan de winst.
En dat multinationale ketens zich verbergen achter de gewetenloze rug van hun onderaannemers vind ik een pijnlijke vervorming van de waarheid. Ik zou het woord "gewetenloos" en zelfs "crimineel" veel eerder in de zin geschreven hebben, ergens voor multinationale ketens.
En dan nog : zolang wij die rotzooi blijven kopen, zal het ons aangeboden worden. Uiteindelijk zijn wij even schuldig als de multinationals en hun onderaannemers.
No comments:
Post a Comment