Vanaf mijn jonge jaren af heb ik honderden, nee duizenden boeken (en tijdschriften) gekocht en verzameld ; vele ervan heb ik gelezen op de soms oneindig lange navette per trein tussen Gent en Bosvoorde - nee, vertragingen zijn niets nieuws, incompetentie ook niet. Het is nu zover gekomen dat de vloeren van mijn huis licht doorwegen onder het gewicht en ik bijkomende opslagplaast huur. Reeds dertig jaar geleden zei een oom mij ongerust dat ik toch moest oppassen dat mijn huis niet zo insch*****.
De andere boeken spaarde ik voor mijn pensioen, omdat ik er rekening mee hield dat ik toen ik misschien geen geld meer zou hebben om boeken te kopen. Ik ben nu 10 jaar en zes maanden met pensioen en heb mits een zware inspanning één enkel boek uitgelezen waarvan het onderwerp mij uitermate boeide maar waarvan de inhoud eerder op afval dan op iets anders leek.
Wat is er gebeurd ? Mijn ogen zorgen ervoor dat ik niet langer dan 15, maximum 30 minuten naeen kan lezen, en mijn concentratie is volledig om zeep. Op het einde van een bladzijde weet ik niet meer wat ik op het begin gelezen heb.
Dromen zijn bedrog ...
Voor al het nut dat die boeken voor mij nog hebben zou ik ze evengoed in de container kunnen kippen (hoewel ze niet allemaal totaal waardeloos zijn) maar dat zal ik nooit over mijn steen krijgen.
No comments:
Post a Comment