Sporen

Ik neem de kranten van verleden week door - ik ben immers een beetje masochist, want een week zonder nieuws had de kwaliteit van mijn leven alleen maar zeer betekenisvol verbeterd.

Ik lees dat ook Leterme en Reynders hebben kunnen genieten van de onovertreffelijke dienstverlening van de Belgische spoorwegen, die bijna alle dagen met een of ander probleem in het nieuws komen, maar die verleden week toch een paar records gebroken hebben.

De spoorwegen moeten wel een van de slechtst bestuurde - of niet bestuurde - bedrijven in België zijn. Natuurlijk is het nooit de schuld van de kopstukken, wat denk je wel. Het zijn de klanten die veel te veeleisend zijn en die geen begrip kunnen opbrengen voor de complexiteit van het spoorbedrijf. Maar als bestuurder of manager bij de spoorwegen zou ik niet meer op straat durven komen !

Ik heb zowat een halve eeuw ervaring met het spoor. Het heeft nooit goed gefunctioneerd, maar wat de laatste jaren gebeurd is, voornnamelijk sedert de geïnspireerde scheiding in drie maatschappijen (en dus de creatie van een Mexicaans leger met vele generaals en te weinig soldaten), gaat alle begrip te boven.

Alhoewel de vorige grote baas,  nu ontslagnemend staatssecretaris, er ook al een en ander van kende.