Spuugzat

We naderen weer de periode van het jaar die mij doodziek maakt. Mijn Scrooge gehalte stijgt weer zienderogen. De opgeblazen sentimentaliteit en de hemeltergende kitscherigheid rond Kerstmis en de overgang van oud naar nieuw doen mij kotsen. Ik haat die "vreugdevolle" periode waaraan iedereen willens nillens moet meedoen. Ik wordt geaggresseerd in de media en op straat. Na een paar dagen komen "Stille Nacht", "White Christmas" en ander suikerzoete ongein me de oren uit. En ik ben niet moordzuchtig, maar "Father Christmas" kan toch maar beter oppassen ! Met die allochtoon wil ik geen enkel contact.

In en rond mijn huis zal je - tegen het (matig) protest van mijn familie in - geen enkel spoor van versiering aantreffen. Dat rotzooi moet buiten blijven. Met die commerciële afzetterij rond deze vermaledijde periode van het jaar wil ik niets te maken hebben.

Vrede op aarde aan de mensen van goede wil ? Ga die maar eens zoeken - misschien vind je er enkelen op Kerstmis zelf, maar na 15 januari ? Business as usual.

Die feestperiode -  hoogdagen van de hypocrisie en van de kitsch - heeft niets meer te maken met de diepe betekenis van Kerst zelf - ik durf erop wedden dat de meeste jongere mensen die zelfs niet meer kunnen omschrijven - maar is uitgebouwd om het proletariaat een paar dagen af te leiden van zijn dagelijkse bekommernissen tot meerdere eer en glorie van de commercie en de winst. Met de zalige sfeer van de dagen rond Kerstmis die ik mij uit mijn prille jeugd herinner heeft deze orgie van de hebzucht geen enkel uitstaans meer.

Ik heb het al geschreven. Indien het in mijn macht lag verdween de periode van 15 december tot 15 januari uit de kalender.

Maar gelukkig heb ik dit jaar weer een vluchtheuvel gevonden waar ik mij ver kan houden van al dat commercieel en sentimenteel geweld en waar ik nog enige sporen van het echte Kerstfeest kan beleven.

Vrede op aarde  ?

1 comment:

Pablo Carpintero said...

Don't tell me, I know I am socially challenged !