Ongeregulariseerde, vrije globalisering is een ramp.
"Sinds kapitaalverkeer en handel vanaf de jaren zeventig globaal werden, verloren nationale regeringen greep op de economie. In die wereld kan het gebeuren dat filiaal X van multinational Y om wat voor reden ook gesloten wordt. Regering Z staat erbij en kijkt ernaar. Burgers hebben niet om die wereld gevraagd. Het waren veeleer de grote bedrijven die in globale markten een aantrekkelijk project zagen. Politici gaven dat project mee vorm via afspraken in de Wereldhandelsorganisatie of de Europese Unie."
"Sinds kapitaalverkeer en handel vanaf de jaren zeventig globaal werden, verloren nationale regeringen greep op de economie. In die wereld kan het gebeuren dat filiaal X van multinational Y om wat voor reden ook gesloten wordt. Regering Z staat erbij en kijkt ernaar. Burgers hebben niet om die wereld gevraagd. Het waren veeleer de grote bedrijven die in globale markten een aantrekkelijk project zagen. Politici gaven dat project mee vorm via afspraken in de Wereldhandelsorganisatie of de Europese Unie."
"Globalisering brengt mensen met de juiste talenten peilloze rijkdom, maar in
rijke landen is er ook een hele groep verliezers: de mensen die goedbetaalde
industriebanen (zoals bij Ford) hebben of (intussen al) hadden. Dat soort werk
wordt verplaatst naar landen waar het goedkoper kan. Het werk dat ervoor in de
plaats komt, wordt minder goed betaald. We schrijven dat al jaren, maar vorig
jaar erkende ook het IMF dat. ‘Een grote klasse van werknemers is het
slachtoffer. Hun vooruitzichten zijn slecht’, schreef het in zijn World
Economic Outlook 2011 , dat erkent dat daardoor de middenklasse wordt
uitgehold en de ongelijkheid toeneemt."
" Ik geloof nooit dat we er komen als we middels internationale afspraken de wereldeconomie niet stabieler en evenwichtiger maken. Denk in dit verband vooral aan Europese en internationale coördinatie die ervoor instaat dat de mondiale koopkracht de mondiale productiecapaciteit min of meer volgt (en dus geen beggar thy neighbour -politiek zoals nu via competitieve devaluaties, loondruk, besparingen, Chinese arbeiders vakbondsvrijheid ontzeggen).
Ook op andere domeinen zijn internationale afspraken onontbeerlijk (financiële stabiliteit, preventie van dramatische klimaatverandering). Het project van een neoliberale globalisering zonder regels (behalve handelsregels) was en is een utopisch project. Dat toont deze crisis aan. Niet alles valt mooi op zijn plaats door simpelweg de grenzen te openen voor kapitaal en goederen. Hoe moeilijk dat ook is, we moeten Europees en mondiaal leren sturen."
Lees meer : http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20121030_00353067&word=het+einde+van+een+bedrijfscultuur.
" Ik geloof nooit dat we er komen als we middels internationale afspraken de wereldeconomie niet stabieler en evenwichtiger maken. Denk in dit verband vooral aan Europese en internationale coördinatie die ervoor instaat dat de mondiale koopkracht de mondiale productiecapaciteit min of meer volgt (en dus geen beggar thy neighbour -politiek zoals nu via competitieve devaluaties, loondruk, besparingen, Chinese arbeiders vakbondsvrijheid ontzeggen).
Ook op andere domeinen zijn internationale afspraken onontbeerlijk (financiële stabiliteit, preventie van dramatische klimaatverandering). Het project van een neoliberale globalisering zonder regels (behalve handelsregels) was en is een utopisch project. Dat toont deze crisis aan. Niet alles valt mooi op zijn plaats door simpelweg de grenzen te openen voor kapitaal en goederen. Hoe moeilijk dat ook is, we moeten Europees en mondiaal leren sturen."
Lees meer : http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20121030_00353067&word=het+einde+van+een+bedrijfscultuur.
No comments:
Post a Comment