Rusthuizen

Ik heb zopas een gedeelte van een reportage gezien over rusthuizen. Ik heb altijd een zeer individualistische koers gevaren en heb een panische angst ontwikkeld om vroeg of laat in zo'n instelling te belanden. En wat ik vanavond gezien heb bevestigt  mijn houding alleen maar.

Ik vind het ronduit schandalig dat er nog overal met geld gesmeten wordt (bijvoorbeeld in de sportieve en culturele sectoren) terwijl oude mensen bijna als een onvermijdelijk bijproduct van onze maatschappij behandeld worden, dikwijls zonder enig respect, omdat er niet genoeg middelen beschikbaar zijn om hen deftig te verzorgen en te omringen. Dat zou een van de hoogste prioriteiten van de staat moeten zijn !!

En zelfs de beste rusthuizen (en die moeten er toch ook zijn) zijn nooit meer dan een wachtkamer op het voor ons alleen onvermijdelijke einde.

Ik hoop uit de grond van mijn hart dat deze beproeving aan mij voorbijgaat, want indien ik de vrije keuze zou hebben tussen opname in een rusthuis omdat ik mijn eigen leven niet meer kan leiden en een bezoek van magere hein, dan weet ik wel wat ik zou kiezen !