Pijn en protest

Ik lees met belangstelling :

Tussen de zowat 6.500 indignados die zaterdagnamiddag door Brussel trokken, stapte ook auteur Geert Van Istendael mee.

 "Voor de kleinkinderen", verklaarde de auteur zijn aanwezigheid. "Voor de mijne en die van anderen. De schaamteloosheid die de hoge regionen van de financiële wereld tentoon spreiden, doet letterlijk pijn en is onaanvaardbaar."

"De toestand is sinds de crash van 2008 zeer erg geworden", zegt Van Istendael. "In België hebben we de impact nog niet zo sterk gevoeld, maar in Spanje is bijna 40 procent van de jongeren werkloos. En de mensen aan de top van de financiële wereld doen maar verder alsof er niets gebeurd is. Door die houding worden wij nu verplicht banken te redden ten koste van een sociale zekerheidssysteem dat gedurende decennia is opgebouwd."

Dat sociale zekerheidssysteem is er gekomen op basis van een sociaal contract, aldus de auteur. "De enen konden rijk worden terwijl er voor de anderen sociale voorzieningen werden opgebouwd. Dat sociaal contract wordt nu op de meest cynische wijze verbroken en dat kan niet anders dan tot problemen leiden."

 Van Istendael is wel verheugd over het engagement dat de voornamelijk jonge betogers tonen. "Dat geeft hoop voor de toekomst", zegt hij. "Ook de sterke Belgische vakbewegingen zullen zich niet zomaar laten doen."

Lees : http://www.vandaag.be/binnenland/81122_schaamteloosheid-financiele-wereld-doet-ons-letterlijk-pijn.html.

Drie opmerkingen :

- er is nog hoop. Steeds meer mensen worden wakker (zie ook de bezetting van Times Square in NYC en initiatieven over de hele wereld) ;
- dat de sterke Belgische vakbonden zich niet zomaar zullen laten doen ??? Laat me kort en bondig lachen : wat hebben ze de laatste dertig, veertig jaar anders gedaan dan hun principes verloochenen met hun halfslachtig begrip voor en hun gebrek aan oppositie tegen  de steeds sterker en sneller groeiende excessen van de vrije markt, globalisering en privatisering ?? Zij hebben gehuild met de wolven in het bos. Ook zij hebben impliciet erkend dat de markt en de economische "principes" belangrijker zijn dan de menselijke waardigheid.

- Toch hoop dat dit het begin is van iets veel groters, een steeds groeiende volksbeweging die het vuil uit onze economisch financiële systemen wegspoelt. Ik droom van een tsunami tegen de hebzucht. Dromen kan geen kwaad ...