Eerste zonnestralen

De eerste zondagmiddag deze zomer met volop zon. Ik ben daarjuist bevend van schrik thuis gekomen van een korte rit over secondaire en binnenwegen.

Nee, ik ga het niet hebben over de wielerterrorristen die ik ontmoet heb, maar over een nog veel gevaarlijker categorie fietsers. Opas en omas die uit hun winterslaap ontwaakt  achter het stuur gekropen zijn, die van links naar rechts en terug over de weg zwalpen, liefst naast mekaar ; die op de meest onvoorziene ogenblikken links of rechts afslaan zonder enig signaal terzake, of die midden van de straat afstappen. Ik weet niet hoe ze het doen, maar de manier waarop ze hun fiets vasthouden neemt ongeveer een rijvak in beslag. Zijzelf maken een hoek van ongeveer vijfenveertig graden en houden hun fiets ook in zo'n hoek. Brr.

Mijn kramiekelijk zicht helpt natuurlijk niet - ik moet dubbel voorzichtig rijden ; maar met zulke hindernissen zit ik dan toch veel liever thuis een postje te tikken. Tot nader inziens is dat veel ongevaarlijker.