Ik ben gisterenavond louter toevallig op een wederuitzending gestoten van de documentaire van Maurice De Wilde over Meensel-Kiezegem luttele dagen voor de bevrijding in 1944.
Ik ben bijna twee uur geboeid blijven kijken tot kort na één. En het verhaal van dat verschrikkelijke drama heeft mij de rest van mijn nachtrust gekost.
Enkele opmerkingen :
ten eerste worden zulke reportages niet meer gemaakt en kunnen zulke reportages niet meer gemaakt worden : niet alleen omdat de betrokkenen bijna allen overleden zijn ; ook niet omdat het kaliber van de huidige reporters-journalisten waarschijnlijk een stuk lager ligt, maar ook omdat het onderwerp, in de huidige omstandigheden, politiek zeer moeilijk ligt.
Ten tweede verontrust mij steeds opnieuw hoe ogenschijnlijk normale mensen in de kortste tijd kunnen veranderen in wilde, gewetenloze, moordende beesten (met mijn excuses aan alle dieren - mensdom, dierenrijk ...).
Als niets komt tot iets ...
En voor hen die zullen herhalen dat er aan beide zijden beestachtige slachtingen gebeurd zijn : inderdaad, maar geen enkel land heeft ooit op zo'n onmenselijke, systematische, massale en gewetenloze manier de liquidaties en slachtingen georganiseerd als onze naaste Oosterburen, behalve misschien de Sovjet-Unie onder vadertje Stalin en China onder Mao.
En het ergste is dat "de mensheid" nog steeds niets bijgeleerd heeft.
No comments:
Post a Comment