"Oud worden wordt dus een probleem waaraan schuld kleeft. Dat is een aardverschuiving in ons denken. Terwijl wij (door welvaartscreatie, betere hygiëne en gesofisticeerde gezondheidszorg) de leeftijdsverwachting stelselmatig wisten op te trekken, moet een negentigjarige zich straks misschien excuseren voor het feit dat hij het (on)geluk had zo oud te worden. Als hij dan zorgen nodig heeft, zal men zeggen: "Te oud!"
Tenzij hij kan betalen natuurlijk. Dan is alles mogelijk. Zodoende is een gezondheidszorg gebaseerd op de principes van levenskwaliteit en maatschappelijke kost de snelste weg naar een gezondheidszorg met twee snelheden: voor de massa een leven dat zo lang mag duren als de 'objectieve' criteria van levenskwaliteit toelaten, voor de rijken een leven dat zo lang mag duren als de 'subjectieve' criteria van levenskwaliteit het willen. De pil 'levenskwaliteit' heeft dus wel erg veel bijwerkingen."
Lees : http://www.demorgen.be/lifestyle/straks-moet-een-90-jarige-zich-excuseren-voor-het-feit-dat-hij-zo-oud-werd-a2160441/.
Eindelijk durft iemand de puntjes op de i zetten. Wij zitten overduidelijk op het verkeerde spoor. Wanneer we leven gaan meten aan kost dan is het laatste hek van de dam !
No comments:
Post a Comment