Onze vroegere postbode was een voorbeeld van dienstvaardigheid, vriendelijkheid en beroepsernst. In een van de reorganisaties van de post zijn we hem kwijtgespeeld. Ons verlies, en winst voor zijn nieuwe klanten.
Nu wordt de post besteld door een paar bodes (m + v) die met moeite de kinderschoenen ontgroeid lijken te zijn en die er nogal met de grove borstel doorgaan.
Foute afleveringen worden bijna courant, en wanneer je het op tijd ziet en hen achterna loopt om hen de bestelling terug te geven (zo weten ze ten minste dat ze een fout gemaakt hebben) dan krijg je met moeite een groet en zeker geen dank want je bent dan duidelijk een ambetanterik die hen uit een diepe concentratie haalt. Brieven en tijdschriften worden systematisch maar half in de bus gepropt (hoewel die groot genoeg is) hetgeen regelmatig resulteert in doorweekte post en/of enveloppes die balanceren tussen de bus en de straatstenen.
En zojuist zag ik bij een buur dat een brief van een bank in zijn voortuin lag, achter zijn bus ... Zelf heb ik al een paar maal geopende correspondentie van de bank ontvangen. Dat is niet de schuld van de mensen die de post alsnog komen afgeven maar van de postbode die de brief in de verkeerde bus dropte. Zelf heb ik het al zover gebracht dat ik nauwlettend naar de bestemmeling kijk voor ik een enveloppe open ...
"La moutarde me monte au nez". Ik sta op het punt om de postmeester (bestaat die functie nog ?) eens aan te spreken over het nogal oppervlakkige werk van sommige van zijn medewerkers. Maar of dat iets uithaalt ?
Ik ben tenslotte maar een oude ambetanterik nietwaar, en ik mag al blij zijn dat ze grootmoedig genoeg zijn om de post rond te dragen.
Brr.
No comments:
Post a Comment