Hoe komt het dat wij mensen bekend staan als onverbeterlijke gelukzoekers terwijl velen onder ons met wijd open ogen hun ongeluk tegemoet lopen ? Zijn wij dan echt zo dom of zit dat in onze genen ingebakken - het ene nastreven en het ander realiseren ?
Ik sta er bij en kijk er verbijsterd naar, maar begrijpen doe ik het niet !
1 comment:
Velen die met open ogen in het ongeluk en de armoede lopen zijn mensen die denken dat ze recht hebben op alles wat ze graag zouden hebben en geen maat kennen. Dat gebrek aan zelfkennis is ronduit dramatisch.
Vele rijken kennen ook geen maat in hun graaizucht, maar voor hen zijn de gevolgen niet zo dramatisch ...
Het zijn so wie so altijd dezelfden die aan het kortste eind trekken.
Post a Comment