Sic transit gloria

Toevallig zie ik in de krant een naam die herinneringen oproept aan een behoorlijk ver verleden - zowat twintig jaar geleden.  Het is de naam van een toendertijd eerder onopvallend jong kaderlid van een  grote Belgische holding die bij mij op een discrete manier aan gegevens over onze groep probeerde te komen.

De holding waar die jonge man voor werkte is sindsdien volledig van de kaart verdwenen maar heeft in de 19e en het begin van de 20ste eeuw een zeer grote rol gespeeld in de industrialisatie van België. In de laatste decennia van de 20ste eeuw heeft hij dan een even cruciale, en in mijn ogen nefaste, rol gespeeld in de bijna systematische uitverkoop van die Belgische industrie. Die holding was ook de grootste aandeelhouder van de groep waarin ik werkte. En dat hebben we geweten ...

Na die eerste contacten heb ik  - op bevel van hogerhand en behoorlijk tegen mijn zin - een paar maand  met de eerder vermelde man samengewerkt bij de voorbereiding van de verkoop van een van de laatste fleurons van de Belgische industrie. De aandeelhouder heeft altijd gelijk, maar als gevolg van die verkoop kan genoteerd worden dat een florissante  Belgische groep, met duidelijke groeiperspectieven op wereldniveau,  verworden is tot een onbeduidend filiaal van een Duitse groep.

Ik zie nu dat die man  verder carrière gemaakt heeft en een toppositie bekleedt in een andere holding. Het weze hem gegund. Maar zijn  naam bracht het allemaal  terug aan het oppervlak : zelf heb ik  nooit  de verkoop van onze groep en de "afvalligheid" van onze aandeelhouders kunnen verteren.  Ik heb nooit kunnen verteren dat de betere Belgische groep zo doende kon aangekocht worden door een indertijd duidelijk minder goed geleide buitenlandse groep.

Maar ... bygones are bygones, as is verbrande turf, en twintig jaar is een eeuwigheid.

No comments: