Spookbeeld bis

In het voormeld artikel lees ik ook, opgetekend uit de mond van een befaamd Belgisch economist  :

"De financiële wereld hecht belang aan drie waarmerken: de ratings van S&P, die van Moody's, en die van Fitch. Die hebben een bijna sacrale status. Thomas Friedman, de bekende columnist van de New York Times, heeft bij wijze van boutade een keer geschreven dat er twee wereldmachten zijn: de VS en de ratingagentschappen. Hij schreef erbij dat niet meteen duidelijk was wie er nu de meeste macht had. Zo ís het ook.'"

De "financiële wereld" en "bijna sacrale stutus". Dat zegt alles. Impliciet (en soms expliciet) wordt er vanuit gegaan dat de maatschappij volledig ondergeschikt is en moet zijn aan de eisen, de diktaten en de -  voor vele mensen die zich in bittere armoede wentelen levensbedreigende - soms meer dan schandalige manoeuvers van de financïele wereld.

Een wereld die dat normaal vindt, en blijft aanvaarden, is een doodzieke wereld.

"Er is geen geld voor" is altijd een drogreden : er is meer dan geld genoeg , alleen is het slecht verdeeld en wordt het slecht besteed. Financiële wereld ? Basta !!