We hebben het elfde nieuwjaar "gevierd" sedert ik met pensioen gegaan ben. Tot nu toe werd ik altijd uitgenodigd op een lunch of receptie van mijn vroegere werkgever. Het feit dat ik daar nooit naar toe ging - ik haat hypocrisie en ging zelfs niet naar de festiviteiten toen ik er nog werkte - is neither here nor there.
Recentelijk werd er ieder jaar iets afgepitst van wat de gepensioneerden geboden werd, en dit jaar kon er blijkbaar niets meer van af. Doodse stilte heerste in Brussel en omstreken.
Het is een bewijs te meer van het respect en de dankbaarheid van die onderneming voor de jarenlange inzet en toewijding van hun gepensioneerden dat er zelfs geen glaasje cava of tomatensap meer van af kan.
Nu weet ik totaal niet meer hoe de toestand daar geevolueerd is, maar de degradatie van hoofdkwartier van een wereldwijde groep naar een - al dan niet veredeld - regionaal verkoopbureau van een Duitse "multinational" heeft daar zeker geen deugd gedaan. Sic transit gloria ...
Maar ja, ik zal het wel weer verkeerd begrepen hebben, en mijn uitnodiging is zeker en vast verloren gegaan in de post.
1 comment:
Een keer kreeg ik zelfs de uitnodiging toen het "evenement" al voorbij was.
Post a Comment