Achtien uur dertig. De laatste lange kilometers naar Lourdes. Onze eerste halte in de ijskoude kathedraal van Bazas zit er al op. Het is pikdonker op de Zuid-Franse wegen maar we kennen de autobus-chauffeur al jaren. De man is bijzonder gedienstig en betrouwbaar. Er wordt bijgepraat met oude kennissen en nieuwe contacten worden aangeknoopt. Toch begint de reis lang te duren.
Slechts hier en daar rijden we door een spaars verlicht dorpje - soms met een minimum aan kerstversiering. Ik herinner me wat er ieder jaar zo speciaal aan deze trip was want ieder jaar was er wel iets opmerkelijks.
Dit jaar dus niet, en waarschijnlijk ook nooit meer, hoewel de reis voor volgend jaar weer in het programmaboekje staat. Maar de mooie herinneringen aan vorige jaargangen kan niemand mij nog afnemen.
En het zal bij onze chauffeur ook wel vreemd overkomen dat hij na al die jaren (want hij doet dit al van in het begin terwijl ik slechts enkele jaren later ben beginnen meegaan) het traject Bordeaux-Lourdes, de fantastische tocht door de besneeuwde berglandschappen op Kerstmis zelf en de terugtocht op 27 december niet zal moeten doen.
No comments:
Post a Comment