Het blijft sneeuwen. Ik heb al genoteerd dat ik, in de 32 jaar dat ik hier woon, bij mijn beste weten nog nooit zo'n sneeuwdek gezien heb. Ik zie juist dat mijn even oude taxus, die nochtans kort bij een hoge muur staat, halfweg gebogen is onder het gewicht van de sneeuw ; hij leunt weg van de muur. Of die zich nog opricht ? Misschien is hij gekraakt. Ik ben niet gaan kijken.
En ik heb nog een paar nog veel hogere en onbeschutte naaldbomen in mijn tuintje ... veel meer kunnen hun takken waarschijnlijk niet dragen ; maar veel meer kan er ook niet op de takken blijven liggen.
Enfin, er schijnt een goede kans te bestaan dat de witte rotzooi voor zaterdag verdwenen is.
En ik heb zo de indruk dat het laatste koopjesweekend voor de Kerst geen hoogvlieger zal geworden zijn.
No comments:
Post a Comment