Ik haat boodschappen doen. Ik wacht dus altijd tot de muizen doodvallen in mijn ijskast voor ik weer bijna industriële hoeveelheden eten en andere benodigdheden ga inslaan in mijn plaatselijke Carrefour, en bij ieder van die shopping beurten ben ik dan natuurlijk ook een paar uur ongesteld van de rekening.
Nu zijn ze daar, in het kader van een of ander geniaal marketingplan, voor de 36.363ste keer alles aan het omgooien. Het is immers nefast voor de commerce wanneer de klanten met gesloten ogen recht op de benodigde artikels kunnen afstevenen en niet afgeleid worden door het traverseren van onbekend terrein.
De slechte punten en het gegrol van de klanten nemen ze daar graag bij, want de klant is misschien wel koning, maar heeft voor de rest niets in de pap te brokken. En de enigen die last hebben van dat gegrol zijn de kassiersters, niet het management. De klant wikt en Carrefour beschikt.
Maar dat is nog het ergste niet. Ze zijn ook nieuwe kassas aan het installeren die waarschijnlijk ontworpen zijn door een ploeg ingenieurs onder de invloed. De doorgangen zijn zo smal dat uit- en inladen van de shoppingkarretjes een echt probleem wordt, zeker voor een enigzins corpulente klant als ik, maar ik heb ook graatmagere personen horen grollen over de nieuwe installaties. Misschien zijn die kassas door en voor slangenmensen ontworpen.
En dan zijn ze bij Carrefour nog verwonderd dat de zaken niet draaien zoals ze graag zouden willen ?
Waarom ik dan niet stem met mijn voeten ? Ik kan wel grollen en sputteren, maar veranderen van supermarkt zit er voor mij niet direct in. De andere (maar daarom niet betere ?) winkels bevinden zich op een veel grotere afstand of hebben onvoldoende parkeermogelijkheden.
No comments:
Post a Comment