Kerkbelasting

Ik ben al langer voorstander van een kerkbelasting, waar eenieder kan kiezen of hij of zij een religie wil financieren of niet. Het argument dat de betalingen aan de kerk nog altijd een vergoeding zijn voor de onteigeningen van de Franse revolutie snijdt allang geen hout meer.

De criminaliteit van een kleine minderheid van de geestelijken en van een bisschop (want dat is hij nog altijd) bracht de Rooms katholieke kerk, tenminste in het Vlaamse landsgedeelte, al op de rand van de afgrond. En resulteerde in een zeer vijandige publieke opinie.  De ziedende verontwaardiging en de eis naar gerechtigheid leven heus niet alleen in de maatschappij in het algemeen maar zeer zeker ook in de kerkgemeenschap.

Maar blijkbaar was dit niet genoeg.

Lees onder meer : http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=3G30RNOU en het hatelijke http://www.demorgen.be/dm/nl/2462/Standpunt/article/detail/1170037/2010/10/15/Homofoob.dhtml.

Toch vraag ik me persoonlijk af of het echt nodig is om de discussie over de financiering van de kerk op te hangen aan een op zijn minst ongelukkige uitspraak van aartsbisschop Léonard van enkele jaren geleden, uitspraak die hij echter niet ontkent, en die nu door legioenen papenvreters en politiek correcte godsdiensthaters wordt gebruikt om de financiering van de kerk opnieuw - en ten gronde terecht - in vraag te stellen.

Misschien ware het nog beter om iedere financiële band tussen kerk en staat volledig door te snijden en de gelovigen zelf rechtstreeks hun instituut te laten onderhouden. Dat zou pas klaarheid scheppen. Ook in de kerk zelf.