Lomp en superlomp

Zolang ik nog professioneel actief was heb ik er de meeste jaren een punt van gemaakt om de nieuwjaarsreceptie te boycotten omdat ik schijnheiligheid en hypocrisie bijzonder moeilijk kan verteren. Een enkele keer werd ik verplicht te gaan om de onderscheidingen uit de delen aan mijn  medewerk(st)ers omdat de afdelingsdirecteur het de moeite niet waard vond om het zelf te doen.

Mijn afwezigheden  mochten gerust als lomp betiteld worden. So what.

Ik ben nu aan het 13e jaar van mijn pensioen begonnen. Sinds ik op gepensioneerd werd ben nooit meer naar de receptie geweest : bygones are bygones en men kan ook zonder die receptie contact houden met het paar personen waarmee men contact kan en wil houden.

Maar een minimum aan respect is en blijft belangrijk. Ik heb tenlotte zeven en dertig jaar mijn kas afgedraaid voor die groep. Daar schiet dus totaal niets meer van over - van dat respect bedoel ik.

Maar ook collegas die de receptie absoluut wilden bijwonen hebben afgehaakt omdat ze zich steeds minder geapprecieërd en gerespecteerd voelden, en zich verminderd voelden tot een onaangename obligatie. Een uitgebreid feestdiner met receptie is  verworden tot een afzonderlijk diner (die oude zakken hebben toch niets meer te maken met de huidige organisatie) ; nadien tot een minieme receptie ; dan tot een receptie waarvoor we véél te laat uitgenodigd werden, en dit jaar tot volledige stilte : de gepensioneerden werden zelfs niet meer uitgenodigd voor om het even wat. Ze kunnen naar de ****** lopen.

En dat vind ik superlomp. Maar met wat ik weet van de huidige directie en aandeelhouders kan mij dat totaal niet verwonderen. En ik hoop uit de grond van mijn hart dat die heerschappen ooit behandeld worden zoals ze hun vroegere medewerk(st)ers behandelen. Als een hoopje stront.

Van een mooie Belgische groep die betekenis had op wereldniveau is ook niet veel meer overgebleven.

Ben ik een beetje verbitterd ? Ja, misschien wel. Ik wil niet dat mijn bijdrage aan die groep behandeld wordt als een beetje gebakken lucht. Maar ja, dat schijnt tegenwoordig de specialiteit te zijn in vele multinationals.

Wel bekome het hen ... brrr.