Wrange gedachten

Ik heb nooit overweg gekund met de klassieke interpretatie van de geschiedenis waarin grote koningen en keizers de maatschappij boetseerden tot groter nut van het algemeen. Ik heb altijd een zweem van minachting  gevoeld voor de valse glitter van de leidende klassen en de blauwbloedigen van yesteryear.  In een grijs verleden hebben koningen, hertogen en andere markiezen en graven de macht kunnen  grijpen omdat ze sterker waren dan anderen ; omdat ze behendiger waren in het stelen of niets ontziend in  het moorden. De gewone man was quantité négligeable, niet eens het bekijken waard. Maar rond die leidende stand werd doorheen de eeuwen toch een maatschappelijke structuur gebouwd die verre van ideaal was maar toch in gunstige zin evolueerde voor de rechten van de gewone man. De maatschappij werd gedragen door een gemeenschappelijke levensbeschouwing die zowel door de leidende klassen als door het gewone volk gedeeld werd en die langzamerhand  bijdroeg tot het wegslijpen van de scherpste kantjes.

Maar in onze eigen tijd voel ik onbegrip en groeiende haat voor de leidende klassen die gegroeid zijn uit het grenzeloze en gewetenloze kapitalisme. Ik heb de indruk dat de roofzucht van de "hogere" klassen waarmee we nu opgezadeld zitten  - de echte leidende klassen zitten nu in het bedrijfsleven en niet in de politiek of in de maatschappelijke structuren in het algemeen - nooit erger geweest is dan nu. Vroeger zochten en vonden de "roofridders" nog excuses om hun graaizucht bot te vieren : nu zijn er totaal geen grenzen meer.  Ze  schijnen hun onbeperkte graaizucht te beschouwen als een natuurrecht dat hen toevertrouwd is door de afgoden van de vrije markt.

Nooit is de gewone man met meer minachting behandeld dan door de toplaag van onze kapitalistische egocentristen. Ik denk dat de lucht op hun niveau zo ijl is  dat ze  hallucinaties krijgen die hun graaizucht nog aanscherpt. De tweedeling van de maatschappij is misschien wel nooit zo diep geweest  en wordt steeds dieper. Maar hoogmoed komt voor de val.

Ik zie het echt niet gebeuren dat de gewone man zich steeds verder laat leegzuigen door die geslepen bloedzuigers en niets ontziende haaien. Vroeg of laat zullen ze de rekening van hun hebzucht moeten betalen, ten minste, dat hoop ik oprecht.